Op de ledenvergadering in januari 2014, werd het voorstel gedaan, om dit jaar naar de Harz te gaan.
Na de nodige controles op de te rijden uren, was dit voor de meesten een nieuw fietsgebied wat qua hoogtemeters vergelijkbaar is met de Vogezen en ontdekt moest worden.
Veel leden vroegen om vooral belangrijke evenementen ver van te voren vast te leggen, zodat zij hun agenda hierop aan konden passen. Na stemming op de website voor 2 weekeinden in de nazomer, werd het weekeinde van 22-24 augustus uitgekozen. Tijd genoeg om te trainen. Uiteindelijk schreven 9 dappere leden zich in. 1 zou pas de zaterdag mee gaan doen. De 10e deelnemer kwam met manlief uit de vakantie. Als uitvalsbasis diende Hotel Niedersachsen in Hahnenklee-Bockswiese, 10 km ten zuiden van Goslar.
Dit hotel, met zwembad en sauna, had een mooi fietsarrangement met half pension. Zo konden wij ons volledig op het fietsen concentreren.
De toercommissie had berekend dat de Brocken, letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van dit weekeinde, met een toer van 120 km vanuit het hotel befietst kon worden. De weg naar de top was opnieuw geasfalteerd, en was vrij van gemotoriseerd verkeer.
Op vrijdag 22 augustus was het dan zover. 10 dapperen melden zich bij het hotel. De toercommissie had 2 routes uitgezet voor de vrijdagmiddag; 60 km en 80 km, halverwege moest je de keuze maken. Even over 13:00 uur zaten dan 8 Wartcyclanen op de fiets. Het was uitstekend fietsweer.
De eerste lange klim doemde algauw op, en dat was gelijk een goede conditietest. Had je voldoende getraind en voelden de benen goed? Bovenop werd er gewacht, want het credo was: samen uit, samen thuis. Bij de splitsing besloten 5 voor de 80 km te gaan en 3 voor de 60 km. De Duitse wegen lopen mooi door, hetgeen in de afdalingen goed tot uiting kwam in de snelheid. Maar ja, met een compact tandwiel voor van 50-34, ook al heb je een 11 achter, hou je het op een gegeven moment ook niet meer bij, boven de 70 km. Dit was vooral op de „ Steile Wand “. Sommigen trapten daar een 53 wat dan ook het nodige voordeel geeft. En omdat Strava aanstond, werden de nodige trajecten vergeleken met andere Harzfietsers. We deden het niet eens zo gek. Opvallend was dat hier volgens Strava ook veel Denen fietsten. ’s Avonds laafden we ons aan het rijkelijk vloeiende bier en werden de benen gestrekt met een wandeling naar Hahnenklee.
De volgende ochtend stond de 120 of 140 km op het programma. Het weer zag er goed uit, maar de voorspelling was dat het in de namiddag zou gaan regenen, dus op tijd op de fiets. We vertrokken nu met 9 man richting de Brocken. Als vaste plaats onderweg deden we Clausthal-Zellerfeld (met een prachige houten blauw geschilderde kerk) aan. Daarna werd koers gezet naar de stuwmeren, waar de wind ons voortvarend over de stuwdam blies. We wisten dat de „Steile Wand“ er weer aan zat te komen, maar dan andersom. De klim is met 6 km en een gemiddeld stijgingspercentage van 7% één van de kuitenbijters in de Oberharz. De schifting vond hier dan ook gauw plaats. Iedereen raakte iedereen kwijt.
Gelukkig hadden een 4-tal renners de route op de GPS vastliggen, en wisten ze dus hoe de route liep. Een deelnemer trapte z’n ketting aan gort, maar kon gelukkig na een taxiservice, van meegereisde aanhang, dit gerepareerd krijgen bij de lokale fietsenmaker. Sommige zaten aan de koffie in Braunlage terwijl één Wartcyclaan al bovenop de Brocken zat. Hij had de afgelopen anderhalf uur als een gek achter 2 spookwartcyclanen aangereden, die pas 3 kwartier later bovenop de Brocken arriveerden, maar wel snel geklommen hadden volgens Strava.
Het was koud bovenop de Brocken met 1142 m hoogte, maar gelukkig had de plaatselijke horeca het vroegere Sovjet spionagebolwerk tot een warm zelfbedieningsrestaurant omgebouwd. Het uitzicht over Duitsland was hier mooi.
Gelukkig arriveerden later ook de rest bij het restaurant en konden ook zij een warme hap tot zich nemen. De groepsfoto bij het Heinrich Heine monument werd het bewijs dat we met z’n allen boven waren gekomen. Overigens vonden ze het allemaal een mooie klim met toch af en toe wat vervelend steil lopende stukjes erin. Vanuit Schierke is de klim ongeveer 10 km en het gemiddelde percentage is 6%. Tel je het vals plat lopende stuk vanuit Braunlage er ook nog bij, dan kom je tot 16 km klimwerk.
Inmiddels was het al wel half 2 en hadden we er nu nog maar 65 km opzitten. Degenen die de 140 km wilden doen, gingen dan toch maar weer op pad, want 6 uur thuis was toch wel de streeftijd. De andere 4 gingen via de 120 km route naar huis.
De afdaling in de voormalige DDR liep voorspoedig, met 60 aan het uur reden we al snel Wenigerode binnen. Vandaar was het nog 60 km naar het hotel. We kregen de voorspelde regen over ons heen, maar dit was van slechts korte duur. Vlak na Bad Harzburg bogen we bij het Okertal weer richting het stuwmeer. Deze weg was één lang vals plat omhoog. Wel was het uitzicht op de Oker erg mooi. Niet voor niets zaten we nu op de Deutsche Ferienroute Alpen-Ostsee. Voor sommigen begonnen toch de kilometers nu te tellen en werden kopbeurten overgeslagen; harken zoals Kneteman dan zei.
Na de Okertalsperre gaf de laatste serieuze beklimming van de Oberschulenberg over 3,1 km dan nog de nodige verzuringen, maar na deze beklimming kwam Hotel Niedersachsen weer gauw in beeld. De verkrampte spieren werden in het zwembad gerelaxt en om 19:00 uur konden we ons aan het rijke buffet vergrijpen.
Stonden sommige Wartcycla weekeinden bekend om hun zaterdagavond dance parties, bij deze was dat niet het geval of begint langzamerhand de leeftijd parten te spelen? Alleen de alcohol van de hotelbar werd genuttigd, naast het bekijken van de smartphone.
De zondagochtend staat altijd, zoals de Wartcycla traditie het wil, vol van het rustig bijkomen van de zaterdagrit, althans in de eerste fase. Zodra ook maar één Wartcyclaan hersteld is, en het op de heupen krijgt, volgen meerdere over de stuwdam. Vooral als daar ook nog een kommetje (Strava) gereden kan worden: Okerstausee-Sprint. 2 Wartcyclanen staan daar nog steeds in de top 10 genoteerd.
Tijdens het douchen en de lunch werd de balans opgemaakt. Tussen de 230 en 270 km met 4400 tot 4700 hoogtemeters. De superpositie zou de volgende weken nog lang na-ijlen.
Na de lunch vertrok een ieder weer richting huis, voldaan van dit Wartcycla weekeinde in de Harz.
Volgend jaar gaan we naar ?????
